1.) Ilu amerykańskich więźniów wnosi pozwy przeciwko systemowi więziennemu, który ich przetrzymuje?

27 na 1000 więźniów składa pozew na szczeblu stanowym lub federalnym w związku ze swoim traktowaniem.

Informacje z: Wydziału Prawa Uniwersytetu Michigan

https://www.law.umich.edu/facultyhome/margoschlanger/Documents/Publications/Inmate_Litigation_Results_National_Survey.pdf

2.) Ile osób w Ameryce przebywa w więzieniach?

Szacuje się, że w 2025 r. populacja więźniów w USA wyniesie prawie 2 miliony osób. Liczba ta obejmuje osoby osadzone w więzieniach stanowych, federalnych, lokalnych aresztach i innych zakładach karnych. Raport Prison Policy Initiative „Mass Incarceration: The Whole Pie 2025” przedstawia najbardziej kompleksowy obraz tej populacji osadzonych. Wskaźnik uwięzienia w USA jest jednym z najwyższych na świecie, przy czym 583 osoby na 100 000 są zamknięte.

https://www.prisonpolicy.org/reports/pie2025.html#:~:text=Together%2C%20the%20systems%20hold%20nearly%20centers%2C%20state%20psychiatric%20hospitals%2C%20and

3.) Jaka więc jest liczba amerykańskich więźniów, którzy każdego roku składają pozwy w związku ze swoim traktowaniem?

Dwa miliony podzielone przez tysiąc równa się dwa tysiące

Dwa tysiące razy dwadzieścia siedem równa się 54 000

Co roku około 54 000 amerykańskich więźniów wnosi do sądów stanowych lub federalnych pozwy w związku ze swoim traktowaniem.

4.) Czy wszyscy więźniowie, którzy są maltretowani w Ameryce, składają pozwy sądowe?

Jeśli przeczytałeś moją książkę, wiesz, że system więzienny dokładnie wie, co zrobić, aby ograniczyć więźniowi możliwość wniesienia pozwu. Całkowicie uniemożliwili mi możliwość pozwu. Jeśli weźmiemy pod uwagę kwotę więźniów, którzy są maltretowani i nie składają pozwu, rzeczywista liczba amerykańskich więźniów maltretowanych w amerykańskich więzieniach jest znacznie wyższa niż 54 000 - znacznie wyższa. Liczba pozwów jest ograniczona nie tylko przez podstępne, nieuczciwe działania systemu więziennego, ale także przez zdolność więźnia do złożenia pozwu. Niektórzy więźniowie nie składają pozwu o swoje nadużycia, ponieważ nie chcą być postrzegani jako słabi lub „kapusi”. Inni więźniowie po prostu nie wiedzą, jak złożyć pozew i nie mają nikogo, kto mógłby im pomóc. Ich ignorancja ich powstrzymuje. Inną niezwykle liczną grupą, która nigdy nie składa pozwów, są osoby upośledzone umysłowo. Po prostu nie mają zdolności umysłowych, aby zrozumieć, co się z nimi dzieje, a co dopiero, co z tym zrobić. Kiedy byłem w więzieniu, odkryłem, że więźniowie z problemami psychicznymi byli najbardziej maltretowani przez strażników. Strażnicy nie bali się więźniów „ze zdrowiem psychicznym” i stale ich maltretowali. Chore, ale prawdziwe.

5.) Czy więźniowie kłamią, mówiąc, że byli maltretowani?

Siedziałem w więzieniu przez ponad czternaście lat i odkryłem, że mówienie o tym, że zostałeś znęcany przez personel więzienny, jest źle widziane przez innych więźniów. Sprawia, że skarżący się więzień wygląda na słabego i często powoduje, że więzień ten jest nazywany „kapusiem” za korzystanie z systemu prawnego. Ogólna mentalność wśród więźniów jest taka, że powinieneś fizycznie zaatakować każdego strażnika, który cię skrzywdzi. Odwet w formie agresji fizycznej jest podziwiany przez więźniów, podczas gdy pozwy sądowe są źle widziane. Tak więc, chociaż niektórzy więźniowie mogą kłamać o znęcaniu się, zdecydowana większość tego nie robi. Ryzykują przemocą fizyczną zarówno ze strony personelu więziennego, jak i innych więźniów, opowiadając swoje historie. Kłamstwa są rzadkie.

6.) Czy w Ameryce obowiązują przepisy, które mają na celu powstrzymanie więźniów przed składaniem pozwów w związku z nadużyciami ze strony personelu więziennego?

Tak, niektóre prawa chronią system więzienny przed pozwami, utrudniając więźniom pozywanie za naruszenia konstytucji lub warunki więzienne. Prison Litigation Reform Act ( PLRA ) jest głównym przykładem takiego ustawodawstwa. Nakazuje więźniom wyczerpanie wszystkich środków administracyjnych przed złożeniem pozwów związanych z warunkami więziennymi. Często więźniowie są przetrzymywani w izolacji bez poczty lub dostępu do środków administracyjnych, zwanych „skargą”, więc nie mogą składać pozwów. Wyjaśniam, jak to zrobiono w mojej książce. System więzienny wie, że jeśli nie możesz złożyć skargi, nigdy nie będziesz w stanie złożyć pozwu, więc stosują podstępne, nieuczciwe taktyki, takie jak umieszczanie więźnia w odosobnieniu, aby zapobiec pierwszemu krokowi w procesie pozwu. Odosobnienie ma miejsce, gdy więzień jest umieszczany w celi izolacyjnej, a strażnicy są informowani, aby nie dawali więźniowi formularzy do złożenia skargi i aby wyrzucali wszelkie pisemne skargi do kosza, zamiast je składać. Zrobiono to w więzieniu Central Prison w Raleigh w Karolinie Północnej, aby mieć pewność, że nigdy nie będę mógł złożyć pozwu w sprawie nadużyć, których tam doznałem.

Istnieją inne prawa federalne, które uniemożliwiają więźniom wnoszenie pozwów dotyczących ich traktowania. Samotny sędzia federalny czyta każdą skargę więźnia i ma prawo ją oddalić bez wysłuchania dowodów, jeśli uzna pozew za „fantastyczny” lub „urojeniowy”. Prawo to pozwala personelowi więziennemu na znęcanie się nad więźniami poprzez robienie czegoś, co łatwo uznać za „fantastyczne”, jak na przykład użycie metalowego pręta do pobicia więźnia. To kolejna luka w prawie dotyczącym znęcania się w więzieniu. Dopóki system więzienny robi coś „szalonego”, nie można go oskarżyć. Omówiłem, jak to mi się przydarzyło w mojej książce.